سرویس سیاست مشرق - سعید حجاریان، از چپهای تحریمی و تئوریسین مشارکت مشروط به تازگی طی یادداشتی در کانال شخصی خود در واکنش به صحبت های محمدرضا باهنر که گفته است "حجاریان و علوی تبار که از گزینه خیابان حرف می زنند، حتما صلاحیتی برای حضور در مجلس ندارند"، نوشت:
"من تعجب می کنم از کسی که در رشته مهندسی تحصیل و سال ها کار سیاسی کرده است و این امور بدیهی را نمی داند و به جای پرداختن به امر سیاست به اموری متشبث می شود که قابل اندازه گیری نیست. مثلا فرموده اند: من طرفدار خیابان هستم. حال آن که من تصریح کرده ام بین انتخابات و خیابان منازل زیادی وجود دارد که نوبت به خیابان نمی رسد"!
* ۱_ منظور حجاریان از "من تصریح کرده ام"، اشاره به یادداشتی است که او در مهرماه امسال منتشر کرد و طی آن نوشت: "حرف‌هایی از جنس اینکه آن سوی عدم شرکت در انتخابات، خیابان است، بی‌معناست. از انتخابات تا خیابان، منازل زیادی وجود دارد؛ یعنی تاکتیک‌های مختلفی در دنیا تجربه شده است که اصولگرایان به آن جاهل هستند و این جهل‌شان ناشی از نخواندن تاریخ سیاسی کشورهای مختلف است."
مشاهده می شود که حجاریان بر خلاف آنچه به باهنر گفته است در یادداشت اصلی خود هیچ تصریحی ندارد که نوبت به خیابان نمی رسد!
پس او در اینجا مرتکب دروغگویی شده است.
۲_ حجاریان مایل است به اصولگرایان دلسوز و صاحبان تحلیل درست، نسبت نادانی و جهل بدهد اما باید پاسخ بدهد که آیا کسانی مثل حسن روحانی، علیرضا علوی تبار و غلامحسین کرباسچی هم جاهل و نادان هستند که صراحتا اشاره کرده اند در پسا تحریم انتخابات گزینه "خیابان" وجود دارد؟!
۳_ آیا حجاریان قصد دارد عقلانیت را هم انکار کند؟
اگر نه، پس همه باید بدانیم که عقلانیت می گوید انسان ها پس از قرارداد اجتماعی و تشکیل دموکراسی؛ هر تغییری در ساحت اجتماع و حکومت را منوط به رأی مردم و گزینه انتخابات کردند. تا مجبور نباشند برای تغییر و اصلاحات مد نظر خود به "بی قانونی و گزینه خیابان" دست بزنند. در واقع در ساحت زیست اجتماعی؛ هیچ راهی برای اصلاح جز ۲ گزینه "صندوق رأی یا خیابان" وجود ندارد.
جالب آنکه حجاریان از مهرماه تاکنون و حتی در تخاطبش با باهنر نیز نگفته که آن تجربه کشورهای دیگری که سعید مدعی است انتخابات را تحریم کرده اند و به خیابان هم نرفته اند چه بوده است؟! (در واقع اساسا این تجربه نمیتواند وجود خارجی داشته باشد چون محال است)
۴_ حجاریان در این پرونده البته قادر به تکذیب افشاگری های دوستان گرمابه و گلستان خود هم نیست!
چندی قبل بود که علیرضا علوی تبار در مصاحبه با شرق صراحتا به توضیح جایگزینی منطقی خیابان پس از تحریم صندوق رأی اشاره کرده و گفته بود: وقتی آن اعتراض‌ها ناکارآمد می‌شود و مردم به این نتیجه می‌رسند که مثلا نمی‌توانند با رأی‌دادن به آقای ری‌شهری کاری کنند که آقای جنتی رأی نیاورد، از انتخابات ناامید می‌شوند. در انتخابات بعدی هم به این نتیجه رسیدند که اصلا نمی‌شود از طریق انتخابات تغییری ایجاد کرد. به نظر من وقتی مردم به خیابان می‌آیند که احساس می‌کنند مجرای دیگری برای ایجاد تغییر ندارند. فکر می‌کنند حتی اگر در انتخابات هم پیروز شوند، نامزد پیروز نمیتواند تغییر ایجاد کند. خیابان نوعی استیصال است.[۳]
***
ملاحظه می شود که حجاریان در مقابل عقلانیت هیچ راه فراری ندارد و از همین روست که به دروغگویی و بیان ذهنیات محال رو آورده است.
به زعم برخی محافل تحلیلی؛ انکارهای حجاریان در قبال توطئه تحریم انتخابات صرفا نوعی ضد اطلاعات و برای عبور از کمند برخورد امنیتی نظام اسلامی است.
مقام معظم رهبری اخیرا مخالفان انتخابات را مخالفان اسلام و جمهوری اسلامی قلمداد کرده اند.
